Başımızda dolaşan şu sevdadan bulutlar
Bulutların üstünde sevgimiz ve umutlar
Seninle yaşadığım o muazzam boyutlar
Boyutlarda iniltin canhıraş feryadınım
Sen başımın tacısın sen benim tek kadınım
Mutluluğu sevinci hep seninle yaşadım
Yalnızlık anam bacım onu çoktan boşadım
Saçlarını kokladım öptüm ve de okşadım
Okşadıkça açtın GÜL artık senin şadınım
Seni kırk yılda buldum benim eşsiz kadınım
Bir ara diyordum ki şu kadın beni sevse
Beni sana bağlayan gözler veya her neyse
Aşk denilen şu bela yaşadığımız şeyse
Şeylerle aşk başlatan mimarın üstadınım
Sensiz nasıl yaşarım vazgeçilmez kadınım
Oldukça ağır başlı tamamıyla hanımsın
Hem sağım hem solumsun kısaca dört yanımsın
Bende kopmaz bir parça yani benim canımsın
Canımın neşesiyim hayatın abadınım
Canıma canlar katan candan aziz kadınım
Seviyorum bak işte Başka ne yapabilirdim
Yeter ki çağırıver ben her zaman gelirdim
Bu yaşlarda sevda ha belki de ben delirdim
Delirdim belki amma tek arzun muradınım
Sen benim tatlı belam ey cilveli kadınım
Benim için her daim hayırlar diliyorsun
En zor zamanlarında ağlarken GÜLüyorsun
Deli gibi seviyor sevdamı biliyorsun
Biliyorsun bir tanem ayrılık vusladınım
Dünyamı renklendiren dünyamsın sen kadınım
Düşünüyorum seni her saat her saniye
Kendimi avuturum umutlarım var diye
Ben seversem böyledir severim ölesiye
Ölesiye sevgide dermanın takadınım
Sen takat bırakmayan ey sevgili kadınım
Sensizlik ölüm
Görememem zulüm
Ey gonca GÜL’üm
Sevgilerde ısrarın bu sevdada inadınım
Seni çok seviyorum seviyorum kadınım
FİKRET OĞUZTÜRK