“Hınçak faaliyetlerini Türkiye’de idare eden merkez Merzifon’du. Burası Küçük Ermenistan İhtilâl Komitesi Merkezi adını taşıyordu. Komitenin reisi Merzifon Amerikan Koleji’nde öğretmendi. Çok zeki ve İngilizceyi Ermenice kadar süratli ve doğru olarak konuşan ve ihtilâlin önemli bir savunucusu olan bu Ermeni, kendilerinin Anadolu’ya giderek orayı zaptetmeleri için yol hazırlıkları ve bunun için çok kuvvetli ümitleri bulunduğunu şöyle anlatıyordu: (Bütün Osmanlı İmparatorluğu’nda teşkil edilmiş Hınçak çeteleri, Türkleri ve KÜRTLERİ öldürmek için fırsat gözetecekler, bunların köylerini yakacaklar, sonra dağlara çıkacaklardır. O zaman kudurmuş olan İslamlar ayaklanacak ve savunmasız Ermenilere hücum edecekler, Rusya da insaniyet ve medeniyet namına işe karışarak Anadolu’yu zaptedeceklerdir.) ”
“Aynı Ermeni sözüne devam ederek: (Bu proje belki size çok vahşiyane gelecek. Fakat biz Ermeniler serbest ve bağımsız olmaya azmetmiş bulunuyoruz. Her neye mal olursa olsun bu olacaktır. Avrupa nasıl ki Bulgar zulümlerini görerek onlara serbestlik verdi ise, bize de aynı şeyi verecektir.) ”
“Doğu vilayetleri meselesinden biraz evvel Hınçak Komitesi’nin Paris’teki Umumi merkezi Reisi, Sabah Köleyan Kayseri’ye gelerek bir hafta kalmış, ihtilâl muhitini hazırlamış, Komite’ye 3 yaşındaki çocukların bile kabulünü tavsiye etmişti.”(2)
Kazım Karabekir’in Ermenilerin Rus uşaklığı ve Ruslar tarafından nasıl kullanıldıklarına dair şu tespiti her şeyi gözler önüne sermektedir:
“Genel Savaş’ta Rus Ordusu’ndaki düzenli Ermeni askeri toplamı 180.000 kişi idi. Bunun 150.000’i Kafkasya’da karşımızda harbetti. Filistin’de bile 4.00 gönüllü Ermeni vardı. Bunun yarısından fazlası Amerika’dan gönüllü gelmişti.”
Kazım Karabekir’in Emenilerin Rus uşaklığı ve Ruslar tarafından nasıl kullanıldıklarına dair şu tespiti her şeyi gözler önüne sermektedir:
“Geçen gün 6 yaşındaki bir ermeni çocuğuna bir hanım vasıtasıyla sordurdum:”
“Büyüyünce ne olacaksın? ”
“Cevap: İngiliz askeri olacağım da Türkleri doğrayacağım. İngilizler bizim dedemizdir.”(3)
Bu arada Ermenilerin hepsi birdir veya bir değildir iddialarına güzel bir örnek de memleketimden vermek istiyorum:
Şu anda Gaziantep’e bağlı bir belde olan Cevizli(Eski ismi Lohan) ’de bir tek bir Ermeniden bahsedilir. Piri fani, kimsesiz ve evlenmemiş bir Ermeni. Beldede halk, köşker(ayakakkabıcı) likle iştigal eden bu Ermeniyi o kadar çok sever ve kendisine o kadar çok güvenirlermiş ki, askere giden evli gençler ailelerinden ziyade bu Ermeniye, (Eşim ve çocuklarım önce Allah’a sonra sana emanet) derlermiş. Devir değişip de Fransız işgali başladığında bu zat Fransız Ordusu’nun önüne düşerek, civar köylerden Çetelere(Milis direniş güçleri)
Yardım eden varlıklı insanları tek tek ihbar ederek tevkiflerini sağlamış ve Fransızlar bölgeden çekilirken onlarla birlikte gitmiştir. Kim ne derse desin, ben hiçbir Ermeniyi sevmiyorum ve hiçbirine güvenmem de.
Yine Ermenilerin katliamlarına dönersek:
“Baslı karyesinden Molla Mehmet’i Türklerle haberleşmede bulunuyormuş iftirasıyla kale arkasına götürülerek sağ sağ kafasının derisi yüzülmüş ve yan taraflarında ellerlini kesip cep yaparak gayet feci ve işkenceli bir surette öldürülmüştür.”(4)
“(Kurtarılan Erzincan’da) İşin acıklı yönü, Ermenilerin Türk halkına uyguladıkları katliamdan oluşan durumdu: 20.00 Türkü bağrında taşıyan Erzincan şehrinde, bir avuç insan kalmıştı. Eğer, Askeri Daire’nin içinde ve yanı başındaki Müşirlik Konağı’nda yakılmak üzere hapsedilen insanları kurtarmak nasip olmasaydı, belki de şehirde tek bir kimse görmeyecektik! Bütün (bahçelerdeki) kuyular, şehid edilmiş insan cesetleriyle doluydu. Bir çok yerlerde de, binalar içinde yakılmışlardı.”
“Askeri Daireyi’de, havaya atmak(uçurmak) için tertibat alınmıştı. Büyük bir sepet içine doldurulmuş olan bombaları, Büyük Salon’un yanındaki ufak oda da, hazırlanmış bulduk.”(5)
“Ilıca, muntazam, büyükçe bir köy, Erzurum ovası buradan başlıyor. Ermeniler en fazla burada mezalim yapmışlar. Çoluk çocuk, kadın erkek, köyde ikâmet edenlerden birçoğunu öldürmüşler. Köyde bir tek nüfus kalmamış.”
“Erzurum Mamahatun’dan yalnız bir ev halkı dağlara kaçıp kurtulabilmiştir… Her taraf Müslüman ölüleri ile doludur. Yalnız Mamahatun’da Ermenilerin öldürdükleri çoluk çocuğun miktarı 700’e baliğdir. Cesetlerin bazılarını bina içinde, bazılarını hendek kenarında, kolları bağlı olarak bağlamışlardır. Birçoklarının başları balta ile kesilmiştir.”
“Karargâhını Erzurum’un 28 kilometre batısında bir köyde(Alaca Köyü) kuran bir kumandanımızın bu köyde şahidi olduğu Ermeni mezalimine dair verdiği raporundan özettir: (Ermeniler bu köyde ele geçirdikleri 278 İslamı evlerine kapatarak, cümlesini öldürmüşlerdir. Ayrıca 42 İslam hanelerinde pek ağır yaralı bulunmuştur. Öldürülenler arasında, ırzlarına tecavüz edildikten sonra öldürülerek, ciğerleri duvarlara asılmış genç kızlar, karınları deşilmiş hamile kadınlar, beyinleri akıtılmış ve vücutları benzin dökülerek, ihrak edilmiş çocuk ve erkekler bulunmuştur.) ”(6)
Bu yazıyı okuyanlara bir soru sormadan edemiyorum:
“SEN: Serhat şehrimiz Van’da, Ermenilere teslim olmamak için, namuslarına leke getirmemek için; 7 köyde bulunan kadın ve kızların kendilerini kuyulara attığı, Van gölü kıyısında bulunan bir kaya üzerinden teker teker intihar ettikleri ve şu anda ZEVE mevkiinde bir “”Şehitlik Anıtı ””nın yükseldiğini biliyor musunuz? ”(7)
“Doğudaki Rus Başkumandanı Gürcü asıllı Odişelidze Erzincan’da gördüğü vahşeti şöyle nakletmektedir:”
“… Here türlü savunmadan yoksun ve silahsız 800’den çok Türk, öldürülmüştür. Büyük çukurlar açılmış bu zavallı Türkler, bu çukurların başlarına götürülüp hayvan gibi boğazlanmış ve çukurlara doldurulmuş. Her hangi bir Ermeni sayarmış; yetmiş mi oldu? On kişi daha alır; kes! deyince; on kişi daha keserler ve çukura atıp,üzerlerine toprak örterlermiş. Bizzat müteahhit, eğlenmek için, 80 kişi kadar zavallıları bir eve doldurup, çıkarken birer birer kafalarını parçalamış.”
FİKRET OĞUZTÜRK
Takvim